LECZENIE NADMIERNEJ POTLIWOŚCI
Obecnie w leczeniu nadpotliwości dłoni, stóp i pach najskuteczniejszą metodą jest podanie toksyny botulinowej. Po wstrzyknięciu śródskórnym toksyna botulinowa oddziałuje na gruczoły potowe zmniejszając ilość wytwarzanego potu.
Zabieg polega na punktowym ostrzykiwaniu wybranych miejsc niewielką ilością preparatu, przy użyciu bardzo cienkiej igły. Do ostrzykiwania wybiera się oczywiście miejsca o zwiększonej potliwości takie jak: pachy, dłonie czy stopy.
Leczenie nadpotliwości toksyną botulinową jest przeciwskazane w przypadku:
• zaburzeń przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona),
• nadwrażliwości na składniki preparatu (albuminy ludzkie),
• stosowania następujących leków lub okres do 1 tygodnia od ich odstawienia: aminoglikozydy (streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, kanamycyna itp.), aminochinolony (chlorochina, hydroksychlorochina), D-penicylamina (Cuprenil), cyklosporyna, tubokuraryna, pankuronium, galamina, sukcynylocholina, linkomycyna, tetracyklina, polimyksyna,
• aktywnych infekcji bakteryjnych,wirusowych, grzybiczych,
• ciąży i w okresie karmienia piersią,
• łuszczycy w fazie zapalnej w miejscu zabiegu,
• nowotworowe i przednowotworowe zmiany na skórze,
• przerwaniu ciągłości skóry w miejscu wykonywania zabiegu,
• stanów zapalnych skóry.
Przed przystąpieniem do zabiegu lekarz wykonuje próbę Minora, która określa zaawansowanie nadpotliwości oraz obszar, który powinien zostać poddany leczeniu. Test jest całkowicie nieinwazyjny i polega na wybarwieniu skóry jodyną, która pod wpływem kontaktu ze skrobią zabarwia się na kolor czarny. Jest to wynik pozytywny, kwalifikujący pacjenta do zabiegu. Przed podaniem leku aplikowane jest znieczulenie miejscowe, wobec czego zabieg jest bezbolesny. Zabieg polega on na śródskórnym podawaniu preparatu toksyny botulinowej w problemowy obszar. Są to zwykle pachy, dłonie lub stopy.
Efekt zabiegu utrzymuje się przez 6-12 miesięcy, po których należy zabieg powtórzyć.
Działania niepożądane:
Czasami obserwuje się miejscową bolesność, niewielki świąd ustępujący po kilku godzinach. Po zabiegach leczenia nadpotliwości obserwowano też czasem wyrównawcze pocenie innych okolic ciała mijające zwykle po kilku tygodniach.
Przy leczeniu nadpotliwości dłoni w kilka dni po zabiegu obserwowano przejściowe osłabienie siły mięśniowej, polegające na niemożności odwodzenia, zwłaszcza piątego palca, rzadziej kciuka i wykonania silnego uścisku dłoni. Te drobne objawy uboczne leczenia nie przeszkadzają w wykonywaniu codziennych zajęć. Stan taki może okazać się jednak nie do zaakceptowania u osoby wykonującej manualne czynności precyzyjne np. pianisty, chirurga.
Zabieg polega na punktowym ostrzykiwaniu wybranych miejsc niewielką ilością preparatu, przy użyciu bardzo cienkiej igły. Do ostrzykiwania wybiera się oczywiście miejsca o zwiększonej potliwości takie jak: pachy, dłonie czy stopy.
Leczenie nadpotliwości toksyną botulinową jest przeciwskazane w przypadku:
• zaburzeń przewodnictwa nerwowo-mięśniowego (miastenia gravis, zespół Lamberta Eatona),
• nadwrażliwości na składniki preparatu (albuminy ludzkie),
• stosowania następujących leków lub okres do 1 tygodnia od ich odstawienia: aminoglikozydy (streptomycyna, gentamycyna, amikacyna, kanamycyna itp.), aminochinolony (chlorochina, hydroksychlorochina), D-penicylamina (Cuprenil), cyklosporyna, tubokuraryna, pankuronium, galamina, sukcynylocholina, linkomycyna, tetracyklina, polimyksyna,
• aktywnych infekcji bakteryjnych,wirusowych, grzybiczych,
• ciąży i w okresie karmienia piersią,
• łuszczycy w fazie zapalnej w miejscu zabiegu,
• nowotworowe i przednowotworowe zmiany na skórze,
• przerwaniu ciągłości skóry w miejscu wykonywania zabiegu,
• stanów zapalnych skóry.
Przed przystąpieniem do zabiegu lekarz wykonuje próbę Minora, która określa zaawansowanie nadpotliwości oraz obszar, który powinien zostać poddany leczeniu. Test jest całkowicie nieinwazyjny i polega na wybarwieniu skóry jodyną, która pod wpływem kontaktu ze skrobią zabarwia się na kolor czarny. Jest to wynik pozytywny, kwalifikujący pacjenta do zabiegu. Przed podaniem leku aplikowane jest znieczulenie miejscowe, wobec czego zabieg jest bezbolesny. Zabieg polega on na śródskórnym podawaniu preparatu toksyny botulinowej w problemowy obszar. Są to zwykle pachy, dłonie lub stopy.
Efekt zabiegu utrzymuje się przez 6-12 miesięcy, po których należy zabieg powtórzyć.
Działania niepożądane:
Czasami obserwuje się miejscową bolesność, niewielki świąd ustępujący po kilku godzinach. Po zabiegach leczenia nadpotliwości obserwowano też czasem wyrównawcze pocenie innych okolic ciała mijające zwykle po kilku tygodniach.
Przy leczeniu nadpotliwości dłoni w kilka dni po zabiegu obserwowano przejściowe osłabienie siły mięśniowej, polegające na niemożności odwodzenia, zwłaszcza piątego palca, rzadziej kciuka i wykonania silnego uścisku dłoni. Te drobne objawy uboczne leczenia nie przeszkadzają w wykonywaniu codziennych zajęć. Stan taki może okazać się jednak nie do zaakceptowania u osoby wykonującej manualne czynności precyzyjne np. pianisty, chirurga.
